İzlanda başbakanı Katrín Jakobsdóttir roman yazmış, tanıtım yapmış. Hayali bile imkansız duruyor…
Demek siyasiler, hayal kurabiliyor, dünyevi konulara zaman ayırabiliyor, ruhlarını besleyecek aktiviteler için geliştirebiliyormuş… demek çok yönlü başbakan ya da bakanlar varlık gösterebiliyormuş.
Yanıtı bilsem de naif olduğunu fark ediyor olsam; “Neden bizde de bu yaklaşımla ülkeye hizmet eden siyasetçi yok?”
Bu haberi okuyunca, roman yazan birinin halktan kopuk olması mümkün değil, diye geçirdim içimden… her şeyden önce gözlem yapmak zorunda! Çevresiyle ilgili ilk elden duyarlılığa sahip olmalı. Romanı başkasına yazdıracak değil herhalde, diye düşünmek istedim. İtiraf edeyim orada bir durdum! Topraklarımızda her şey mübah; tanıtımı yapılan kitapları anımsadım da yazarın kendi kitabını okuduğu şüphesine kapıldığım örnekler tabii ki, oldu.
İzlanda Başbakanı’nın kitabı bir polisiye. Tanıtımda verdiği demeçte “Her politikacının aklını günlük siyaset işlerinden uzaklaştıracak bir şeye sahip olması gerekir” demiş. Suç kurgusu üzerinde çalışmayı da psikoterapiye benzetmiş. Bir siyasetçi, seveni kadar rakipleri ve karşıtları olan biri… cesareti alkışı hak ediyor. Başbakanın katıldığı İzlanda’nın önde gelen bir TV program yapımcısının kitapla ilgili yorumu ise şöyle, “iyi yazılmış, iyi araştırılmış, biraz Agatha Christie’yi anımsatan hoş bir okuma… ”
Romanın bir süre sonra İngiltere ve ABD’de de piyasaya çıkması bekleniyor. Yazar Başbakan, roman türü girişimi olan politikacı kervanına katılacak. Tabii ki tüm siyasetçi yazarlar övgülere mazhar olmuyor. Anımsamak gerekirse aralarında Bill Clinton (James Patterson’la ortak), Norveç eski Adalet Bakanı Anne Holt dikkat çekiyor. Fransa Devlet Başkanı Emmanuel Macron’un 16 yaşında yazdığı erotik romanın dedikodu rüzgarını anımsayanlar da olabilir. En ünlü siyasetçi yazar Winston Churchill gösterilebilir. Bizde de çok satan kitaplara sahip Selahattin Demirtaş’ı unutmamak gerek.
Siyaset dışında ilgisi olan politikacıları bu çabalarından dolayı övgüye değer buluyorum, espri yetenekleri, hayal güçleri kadar geliştikçe orijinal toplumsal çözüm yaklaşımlarına ulaşabileceklerini düşünüyorum.
Fotoğraf: The Straits Times.
