Geçen gün gazetede okudum. Güzide gazetelerimizin hepsinde vardı. Söyleyen nasıl da hepsine aynı sözü söylemiş merak ettim. Açıklamasını yaparken Anadolu Ajansı’nı çağırmış belli. Aynı kelimelerle ifade edemezsem affedin.
Bir sanatçı diğer bir sanatçı için şunları söyler: “”Aslında o büyük bir sanatçı ama içinde bir cüce var. Bütün kötülükleri, ona, o cüce yaptırıyor. Aslında ben onu hala çok seviyorum. Benimle film çevirmezse o kaybeder.””
Bakın bunu eleştiremeyeceğim. Hakkını vermek gerek bazı şeylerin. Bu bir eleştiri şaheseri. Çamur atma klasiği. Bir sanat.
Sözler Sinan Çetin’e ait, eleştiri Okan Bayülgen’e gidiyor.
Ne ince bir espiri, ne ince bir eleştiri değil mi. Aslında hakkında konuştuğu kişi fiziki olarak neredeyse söylediği kadar küçük. Biz onun bu sözlerini okurken, en azından o an için bu “”cüce”” den ne kadar nefret ettiğini bal gibi biliyoruz. Bir de “”seviyorum keratayı”” diyor. Pehhhh!….. Güleyim bari. Verseler eline bir kaşık suda boğacak. Çünkü cüce ona “”yalaka”” demiş. (Türk Dil Kurumu sözlüğünde bu sözcüğü bulamadım.)
