Bu yazı, Türkiye’de de çocukların severek okuduğu, farklı medya varlıklarıyla da etkin bir yayın olan National Geographic’in plastikten arınma yolculuğunu özetleyen bir hikaye. Sürdürülebilirlik faaliyeti olduğu kadar bir iletişim yönetimi yazısı.
Kurumların faaliyet raporları ve sürdürülebilirlik çalışmalarını kamuoyuyla buluşturdukları bir sezona giriyoruz. Ekipler hummalı çalışma içindeler, havada nasıl daha sürdürülebilir oluruz kokusu var. Amaç, daha çok sayıda müşteri, daha iyi kazanç, daha yüksek tasarruf, daha hızlı üretim, daha sorumlu bir kurum… Etkin iletişim ancak etkin uygulamayla mümkün, bu anlamda güzel bir hikaye.
Günlük yaşantımızda eyleme geçirmeyi ne kadar başardığımız soru işaretli olsa da tek kullanımlık plastiklerin artık sürdürülemez olduğunun farkındayız. İstediğimiz hızda olmasa da kamuoyunda farkındalık artıyor. Zaten her şey farkındalıkla başlıyor. Kamuoyu bilinci, plastik içermeyen ürünlere yönelik talebin artmasına neden oluyor; kurumlar rekabet avantajı kazanmak için sürdürülebilirlikte yaratıcı çözümlere yöneliyorlar. Aralarından samimi olanlar gerçekten hedefi vuruyor.
Bu tür çalışmalar ekip işi, kurumlar tabii ki yalnız değil, eko sistemleri içinde yer alan her kurum ve ekiplerin paralel ideallerle hareket ederek konulara sahip çıkması esas olmalı. Aksi, gereksiz maliyet.
Creature & Co. uygulamalı sürdürülebilir iletişimi ajansı, müşterilerinden biri National Geographic. Bu yayın için gerçekleştirdikleri proje hikayesini onlardan aldım. National Geographic Kids’i tanımlamam gerekirse, eğlenceli, eğitici ve ilham vererek küçük yaştan itibaren çevreye ilgi duyan değişim yaratacak nesilleri teşvik eden bir yayın. Bunu da ağırlıklı renkli cıvıl cıvıl plastik oyun ve proje uygulamalarıyla sağlayabiliyor ve pek çok yayın gibi naylon poşette son kullanıcıya ulaşıyor.
“Plastikten Özgür” projesinin National Geographic’in tüm dünya uygulamalarında geçerli olup olmadığını taahhüt edemeyeceğim, sözünü ettiğim iletişim firması National Geographic Kids dergisinin biri İngiltere/İrlanda pazarı (tiraj 291.497) diğeri Avustralya/Yeni Zelanda (tiraj 121.560) olmak üzere iki baskısını yönetiyor. (Nisan21- Mart22 verisi) Özetle minikler için minik minik bir sürü plastik parçayı bu kadar çok noktaya dağıtıyor (du)!
Dönüşüm adımlarını anlatayım; derginin üretim şekliyle işe başlamışlar. Üretimde kullanılan tüm bileşenleri tek tek listelemişler. Plastikten tamamen özgürleşene kadar adeta büyükler için plastik nerede oyunu olmuş. Aboneye ulaşan plastik ambalajlar geri dönüştürülmüş kağıt zarfa, dergi plastik içindeki tüm plastik oyuncaklar, plastik olmayan ücretsiz hediyelere, “plastik” öğeyle kaplı parlak dergi kapağı, geri dönüştürülmüş kağıda “terfi” etmiş. Her şey kağıt olunca yapışkanı da kaldırmışlar. Sonuç, bir yılda 100 bin metreden fazla yapışkan bant, 1,6 milyon plastik torba ve 729.000 plastik oyuncak dolaşımdan kalkmış. Dergi, hala eğlenceli, hala eğitici ve hala ilham veriyor. Demek ki, içerikten asla ödün vermeden cıvıl cıvıl olunabiliyor. Daha etraflı bilgi almak isterseniz, derginin sürdürülebilirlik yolculuğunu National Geographic Kids web sitesinden takip edebilirsiniz.
