Söylediği gibi, “naçiz vücudu” bir gün toprak oldu. Aslında fiziki anlamda çok da kısa bir ömür yaşadı. Etten kemikten bir insandı. Yaşadığı yılların önemli bir bölümünü arazide savaşarak ya da yer altında saklanarak geçirmek zorunda kaldı. Normal hayat yaşayacağı son yıllarında ise sağlığı bozuldu.
Zorluk ve imkansızlıklara karşın, ölümünden sonra anımsanma oranı çok az sayıda faniye nasip oldu. Ününü, çok az sayıda star yakalayabildi, itibarına eser miktarda siyasetçi ve devlet adamı mazhar oldu, sevgisine ulaşabilen lider galiba olmadı, sevmeyeni de bol oldu!
Aramızda yok, hiçbir konuda cevap hakkını kullanamıyor. Kim bilir, hayatta olsaydı belki de savunduğunu iddia edenleri sustururdu, hesap soranlara yanıt verebilirdi… Doğru bildiklerini günün koşullarına göre aktarırdı.
Mustafa Kemal Atatürk, pek çok konuda eleştiriliyor, pek çok konuda göklere çıkarılıyor… Çoğunluk O’nun üzerinden prim toplamak için maksadını aşan yergide bulunuyor, pek çokları yine O’nun üzerinden prim toplamak için maksadını aşan sevgide boğuluyor… Herkes nalıncı keseri gibi kendisine yontuyor. Naçiz vücudu toprak, ismi baki! Ve her zamankinden daha güçlü.
Gelen vuruyor giden vuruyor. Putlaştıran da var, resimlerini çöpe attığında O’ndan kurtulacağını sanan da! Öfke de, sevgi de dinmiyor. Yer gök, O’nun sözleriyle kaplı, hangisinin gerçek olduğunu bilmek mümkün değil. Dil uzatanlar zaman zaman ahlak ve insanlık çizgisini aşabiliyor. Fakat, bir türlü klişeleşmiyor… İlginçtir, yeren de seven de hızla bayatlıyor.
Mustafa Kemal’in iletişim formülü ne?
- Olduğu gibi. Gerçek. Eğrisi doğrusuyla ne bir eksik ne bir fazla. Doğrudan ve dolaysız… Yalın, basit!
- İçerik var. Bilgi var… Amaç net, araçlar belli… Hedef tek, strateji güçlü. Kurgu hazır.
- Karizmatik, hatip, düzgün Türkçe, güçlü beden dili ve ifade yeteneği, zengin kelime hazinesi…
- Liderlik, cesaret… Zeka, hafıza.
- İletişim zamanlamasındaki kurgu, tekrarlar hesaplı, manevra kabiliyeti kuvvetli.
- Emanetçi değil, emanet eden değil (gençlik dışında yok), kolları sıvayıp yapıyor, mutfağa girebiliyor…
- Öngörü meziyetine sahip, bugün karşımıza çıkabilecekleri o günden görebilecek vizyon.
- Hedef kitleyi tanıyor, ayrıştırabiliyor.
- Okuyor! Dinliyor… Yazabiliyor.
Yaşasaydı nasıl biri olurdu? Tuhaf bir soru ama dayanamadım, kendi kendime sordum gerçekten… Okumaya devam ederdi, yazdığı kitaplardan zengin bir kütüphane oluşmuştu. Sanırım çocukları ve gençliği çok severdi. Fırsat buldukça birlikte olurdu. Derslere girerdi. Nedense çok eminim kendisi de bilmediği konularda ders alırdı. Sosyal mecrayı iyi, etkin, yerinde ve yeterli kullanacağını düşünüyorum. Çok güzel giyinmeye devam ederdi. Anadolu’yu turlardı. Meydanlara mı çıkardı, halkın arasına mı girerdi, sanırım ikincisi ona daha uygundu. Sanatla ilgili kaçırmayacağı performanslar olurdu. Türk müziği herhalde ihya olmuştu… Kadınları kollamazdı ama kadınların kollanacak bir durumu da olmazdı. Sanıyorum güvenirdi, herkese güvenirdi. Korkan insanlar güven sorunu yaşıyor. Yumuşak olurdu, küfür etmez, kötü söz söylemezdi diye düşünüyorum. Başkasının özel alanına girmezdi, tahrik etmezdi… Herkes gibi hırçınlıkları olabilirdi, ama çirkin olmazdı… Gülerdi diye inanıyorum. Evet evet… gülerdi O. Güzel de gülerdi!
İletişimde başarmak için tırmalayanlara, bir iletişim dersi olarak Mustafa Kemal Atatürk’ü okumalarını önermek isterim. Sempati duymak zorunda değilsiniz, düşman olmak zorunda olmadığınız gibi! Başkalarının yorumundan okumayın. Siz yorumlayın. Lütfen putlaştırmayın ve ezberlemeyin. Anlamak yeter. Kabul etmek zorunda değilsiniz. Cevap hakkını kullanamayacağını göz önünde bulundurmanızı rica ederim.
“Atatürk İndeks”ini takdim etmek isterim. Nutuk’tan derlenmiş doğrudan derlenmiş ve kolay okunan bir Mustafa Kemal Atatürk çalışmasıdır.
Andımız kaldırılmışken, devlet nişanlarından T.C. ve Atatürk resmi çıkmışken… “Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir; benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu yeterlidir.” demişti, bu nedenle okuyalım, öğrenelim derim. Zamanıdır.
